تعداد :5 عددی

بونسای ارغوان بومی نواحی مدیترانه است که به عنوان درختچه زینتی کاشته می شود.

گلهای بونسای ارغوان قبل از سبز شدن برگها در گروههای سه تا شش تایی روی شاخه ها و حتی روی تنه اصلی درخچه می رویند.وچون تعداد گلها بسیار زیاد است منظره بسیار زیبایی به آن می دهد.

جالب است بدانید که گلهای ارغوان مزه ترش مطبوعی دارد و در بعضی مناطق به عنوان یکی از عناصر سالاد در غذا استفاده می شود.

نگهداری بونسای ارغوان

بن سای ارغوان احتیاج به نور مستقیم افتاب دارد به کم آبی مقاوم است و با اکثر خاکها سازگار است ولی خاک مطلوب ان خاکهای آهکی است.
ارغوان باید در جایی پرنور قرار داده شود و خاکش زهکشی خوبی داشته باشد و آب را به راحتی از خود عبور دهد.

این درخت بسیار زیبا، با گل های ارغوانی فوق العاده دیدنی می باشد چشم هر بیننده ای را به سمت خود جذب خواهد کرد.این گونه با تراکم بسیار زیاد گلها یک گزینه عالی برای بونسای می باشد.



اَرغَوان نام درختی است از سرده ارغوان.بلندی آن گاهی به 12 متر هم می رسد، اما بیشتر به صورت درختچه است. ارغوان گیاه بومی سرزمین های جنوبی اروپا و جنوب غربی آسیاست نام علمی این گیاه cercis siliquastrum است و به یونانی به آن sixia می گویند.نامهای دیگراین درخت Judas Tree, Redbud Cercis siliquastrum, commonly known as the Judas tree or Judas-tree درخت یهودا نیز می باشد
برگهای ارغوان به شکل قلب، بدون کرک و دارای کناره های صاف است. گلهای این درخت در اوایل بهار، در گروه های3 تا6 تایی، روی شاخه ها و حتی روی ساقه اصلی، پیش از رشد برگ ها پدید می آیند و چون عده آنها بسیار زیاد است، منظره زیبایی به درخت می دهد. مزه گل ارغوان ترش و نسبتاً مطبوع است. از این رو در بعضی از کشورها گل ارغوان را همراه سالاد می خورند یا در بعضی از غذاها می ریزند.

ارغوان در خاکهای آهکی پرقوت بهتررشد می کند و در برابر خشکی مقاوم است و به تابش مستقیم نور خورشید نیاز دارد. برای زیاد کردن این درخت، بذر آن را فروردین در هوای آزاد می کارند. این درخت را از راه پیوند و قلمه زدن نیز زیاد می کنند.ارغوان، درختی آشنا که مقاومتی بی نظیر دارد. این درخت هر جا که آب کم و خاک نامطلوب است سبز شده و محیط زیست ما راحیات بخشیده است.
امروزه مراکز حفاظت از منابع طبیعی آن را برای حاشیه شهرها و روستاها توصیه نموده و حتی بعضی از مراکز دولتی نهال ارغوان را تولید و به طور رایگان در اختیار علاقه مندان قرار می دهند.
این درخت در خاک های گچی و آهکی راحت رشد می کند و گرمای تند آفتاب و خشکی خاک را به آسانی تحمل می نماید. سرزمین مادری اش مناطق شرق مدیترانه است و در کشور ما گسترش زیادی دارد.
اوایل «اردیبهشت»، ارغوان تماشایی ترین زمان خود را می گذراند. در این هنگام در حالی که شاخه ها هنوز بدون برگ هستند، گل های خوشه ای و صورتی رنگش به حالت آویخته ظاهر می شوند و سپس برگ های سبز و قلبی شکل، آن شاخه ها را زینت می بخشد.
وقتی عمر گل ها به پایان رسید، بذرها در داخل محفظه هایی به نام نیام قرار گرفته و تمام طول سال روی شاخه ها باقی می مانند.

نام گذاری درخت ارغوان (Judas Tree):

در افسانه ها ارغوان درختی است که جبرائیل در هیبت آن بر موسی نازل گردید. ریشهٔ واژهٔ فارسی ارغوان که هم ریشه هایش در بسیاری از زبان های دیگر از جمله آرامی، عربی، عبری، و اوگاریتی هم وجود دارد، نهایتاً به واژهٔ باستانی اکدی argamannu می رسد (که از طریق اکدی گونهٔ آشوری جدید وارد این زبان ها شده است، که در آن /m/ میان دو مصوت به /w/ تحول می یافته است: argawannu). که به معنی رنگ بنفش مایل به قرمز است. ارغوان درختی است از خانواده پروانه آسا و از مشخصات بارز آن این است که این درخت در اول بهار میروید و دارای گل های نیام که از مشخصه این تیره است می باشد و گل های آن زودتر از برگهای آن در میاید و دارای شاخه های متقابل می باشد. این نام در ایران به عنوان نام دختر نیز استفاده میشود.

شرایط مناسب برای کاشت ارغوان(Judas Tree):

ارغوان، مناسبِ باغچه های بزرگ یا حاشیه کنار پیاده روهاست. این درخت به نورِ فروانِ آفتاب احتیاج دارد. آن را در محل های کم نور نباید کاشت. از سویی دیگر به سرما حساس است و مناسب مناطق سردسیر نیست. در عوض در مناطق مرکزی کشور و در حاشیه کویر به آسانی می روید. راز سلامتی این گیاه در قابل نفوذبودنِ خاک است، هر قدر خاک زهکش بهتری داشته باشد ارغوان سالم تر می ماند. اگر در کنار دیوار غرس شود ممکن است ریشه های عمیقش به استحکام دیوارها آسیب برساند.

کاشت نهال:
موقعی که درخت هنوز بدون گل و برگ و یا به اصطلاح در خواب زمستانه به سر می برد زمان مناسبی برای انتقال به باغچه است. حجم گودال باید مناسب با حجم ریشه باشد. قبل از انتقال نهال، هرس ریشه های پوسیده ضروری است.

راهنمای کاشت در بسته پستی ارسال می شود